Προγραμματισμός με χαρακτήρες, αποφάσεις

Η εντολή if-else

• Μπορούμε να εκτελέσουμε ορισμένες εντολές υπό συνθήκη με τη δομή ελέγχου if.
• Αυτή χρησιμοποιείται ως εξής:
          if (συνθήκη)
                  εντολή;
  
• Όπως και με τις εντολές while και do όταν θέλουμε να εκτελέσουμε πάνω από μια εντολή υπό συνθήκη περικλείουμε όλες τις αντίστοιχες εντολές μέσα σε αγκύλες "{" και "}":
          if (συνθήκη) {
                  εντολή1;
                  εντολή2;
                  εντολή3;
          }
  
• Οι εντολή που ακολουθεί το if εκτελείται αν η συνθήκη είναι αληθής. Παράδειγμα (υπολογίζει και τυπώνει την απόλυτη τιμή των αριθμών που διαβάζει μέχρι να συναντήσει το 0):
  import gr.aueb.dds.BIO;
  
  class MakePositive {
          public static void main(String args[]) {
                  int num;
  
                  do {
                          num = BIO.readInt();
                          if (num < 0)
                                  num = -num;
                          BIO.println(num);
                  } while (num != 0);
          }
  }
  
• Η δομή ελέγχου if μπορεί να ακολουθηθεί και από τη δομή else για να προσδιορίσουμε εντολές που θα εκτελεστούν αν η συνθήκη δεν ισχύει. Παράδειγμα:
          if (grade >= 5)
                  BIO.println("Περνάει");
          else
                  BIO.println("Απορρίπτεται");
  
• Χρειάζεται προσοχή όταν η else ακολουθεί δύο συνεχόμενες if. Στην περίπτωση αυτή, η else συσχετίζεται με την κοντινότερη if. Για να εκφράσουμε διαφορετική συσχέτιση πρέπει να χρησιμοποιήσουμε αγκύλες { }. Παράδειγμα (τυπώνει μόνο όταν η μεταβλητή printed είναι ψευδής):
          if (exam >= 5) {
                  if (!printed)
                          BIO.println("Περνάει");
          } else
                  if (!printed)
                          BIO.println("Απορρίπτεται");
          printed = true;
  
  Το παρακάτω παράδειγμα (χωρίς αγκύλες) δεν εκτελείται σύμφωνα με τον τρόπο που είναι στοιχισμένο
          if (exam >= 5)
                  if (!printed)
                          BIO.println("Περνάει");
          else
                  if (!printed)
                          BIO.println("Απορρίπτεται");
          printed = true;
  
  αλλά ως εξής (δεν τυπώνει ποτέ "Απορρίπτεται"):
          if (exam >= 5)
                  if (!printed)
                          BIO.println("Περνάει");
                  else
                          if (!printed)
                                  BIO.println("Απορρίπτεται");
          printed = true;
  
• Μπορούμε να συνδυάσουμε συνεχόμενα else if για πολλαπλούς ελέγχους. Παράδειγμα:
          if (grade >= 9)
                  BIO.println("'Αριστα!");
          else if (grade >= 7)
                  BIO.println("Λίαν καλώς");
          else if (grade >= 5)
                  BIO.println("Καλώς");
          else
                  BIO.println("Κακώς");
  

Τελεστές μοναδιαίας αύξησης και μείωσης, αποτέλεσμα ανάθεσης

• Ο τελεστής ++ στη χρήση ++var αυξάνει την τιμή της μεταβλητής var κατά ένα. Η τιμή της μεταβλητής var που χρησιμοποιείται στην παράσταση είναι αυτή που προκύπτει μετά την αύξηση. Παράδειγμα (τυπώνει 5, 5):
          i = 4;
          BIO.print(++i);
          BIO.println(i);
  
• Ο τελεστής ++ στη χρήση var++ επίσης αυξάνει την τιμή της μεταβλητής var κατά ένα. Η τιμή της μεταβλητής var που χρησιμοποιείται στην παράσταση είναι αυτή που ήταν πριν την αύξηση. Παράδειγμα (τυπώνει 4, 5):
          i = 4;
          BIO.print(i++);
          BIO.println(i);
  
• Τα αντίστοιχα ισχύουν και για τον τελεστή -- που μειώνει την τιμή μιας μεταβλητής κατά 1.
• Η παράσταση "var = value" έχει ως τιμή την τιμή της μεταβλητής. Παράδειγμα (τυπώνει 2, 2):
          i = 4;
          BIO.print(i = 2);
          BIO.println(i);
  
• Με τον τρόπο αυτό μπορούμε με συντομία να αναθέσουμε την ίδια τιμή σε πολλές μεταβλητές (οι μεταβλητές i και j γίνονται 0):
          i = j = 0;
  

Ο τύπος του χαρακτήρα

• Μπορούμε να ορίσουμε μεταβλητές τύπου χαρακτήρα με τον τύπο char:
  public static void main(String args[])
  {
          char c;
  }
  
• Οι μεταβλητές αυτές μπορούν να αποθηκεύσουν έναν ακριβώς χαρακτήρα.
• Οι σταθερές τύπου χαρακτήρα γράφονται με τη χρήση των μονών εισαγωγικών:
  public static void main(String args[])
  {
          char c;
  
          c = 'A';
  }
  
• Οι ακολουθίες διαφυγής (escape sequence) που έχουμε μάθει για τις αλφαριθμητικές σταθερές ισχύουν και για τις σταθερές τύπου χαρακτήρα.

Είσοδος και έξοδος χαρακτήρων

• Η συνάρτηση BIO.readChar() διαβάζει έναν χαρακτήρα και επιστρέφει την τιμή του ως ακέραιο ή την ακέραια τιμή -1 αν δεν υπάρχουν άλλοι χαρακτήρες για να διαβαστούν.
• Στη συνέχεια μπορούμε να μετατρέψουμε τον ακέραιο κωδικό του χαρακτήρα σε χαρακτήρα με τη σύνταξη (char)code. Παράδειγμα:
          int code;
          char c;
  
          code = BIO.readChar();
          if (code == -1)
                  BIO.println("End of file reached");
          else {
                  c = (char)code;
                  print("Read character: ");
                  println(c);
          }
  
• Στο λειτουργικό σύστημα MS-DOS δηλώνουμε πως δεν υπάρχουν άλλοι χαρακτήρες να διαβαστούν από το πληκτρολόγιο με το συνδυασμό πλήκτρων CTRL-Z.
• Η συνάρτηση BIO.print(c) τυπώνει το χαρακτήρα c στην οθόνη.
• Στα λειτουργικά συστήματα MS-DOS, Windows NT και Unix μπορούμε να ζητήσουμε η είσοδος ενός προγράμματος να προέρχεται από ένα αρχείο με την ακολουθία:
  program <file
  
  Αντίστοιχα μπορούμε να ζητήσουμε η έξοδος ενός προγράμματος να οδηγηθεί σε ένα αρχείο με την ακολουθία:
  program >file
  
  Με τον τρόπο αυτό οι συναρτήσεις BIO.readChar() και BIO.print() αποκτούν ιδιαίτερη χρησιμότητα, διότι μας δίνουν τη δυνατότητα να δημιουργούμε και να εξετάζουμε αρχεία.
• Το παρακάτω πρόγραμμα αντιγράφει την είσοδό του στην έξοδο:
  import gr.aueb.dds.BIO;
  
  class CopyFile {
          public static void main(String args[]) {
                  int c;
  
                  while ((c = BIO.readChar()) != -1)
                          BIO.print((char)c);
          }
  }
  
  (Το αποτέλεσμα της εντολής ανάθεσης είναι η τιμή της μεταβλητής και με τον τρόπο αυτό η ανάθεση γίνεται μαζί με τον έλεγχο.)
• Με το παραπάνω πρόγραμμα μπορούμε να αντιγράψουμε ένα αρχείο με την ενολή:
  java CopyFile <inputfile >outputfile
  

Βιβλιογραφία

• Γιώργος Λιακέας Εισαγωγή στην Java. σ. 44, 49, 55-56. Εκδόσεις Κλειδάριθμος 2001.

• K. N. King. Java Programming: from the Beginning, pages 50, 158–160, 353–357. W. W. Norton & Company, New York, NY, USA, 2000.

Ασκήσεις

If, char

1. Να γράψετε ένα πρόγραμμα που να διαβάζει χαρακτήρες από την είσοδό του μέχρι να τερματιστεί το αρχείο εισόδου. Στο τέλος να τυπώνει τον αριθμό των χαρακτήρων, γραμμών, ψηφίων (0-9), πεζών χαρακτήρων (a-z) και κεφαλαίων χαρακτήρων (A-Z) που διάβασε.
   Σημείωση 1: Οι χαρακτήρες στο σύστημα που χρησιμοποιούμε είναι ταξινομημένοι αλφαβητικά. Η παράσταση c >= 'a' && c <= 'z' είναι αληθής για πεζούς χαρακτήρες στη μεταβλητή c.
   Σημείωση 2: Οι γραμμές τερματίζονται με το χαρακτήρα διαφυγής '\n'.
2. Παράδειγμα:

   C:>java CharCount
   This is a test
   of my input! (02 lines)
   ^Z
   41 character(s)
   2 line(s)
   2 digit(s)
   24 lowercase (a-z)
   1 uppercase (A-Z)
   

3. Εκτελέστε το πρόγραμμά σας με είσοδο τον εαυτό του.

• Περιεχόμενα

 Τελευταία αλλαγή: Δευτέρα, 2 Αυγούστου 2004 12:27 πμ
 Εκτός αν αναφέρεται κάτι διαφορετικό, όλο το πρωτότυπο υλικό της σελίδας αυτής του οποίου δημιουργός είναι ο Διομήδης Σπινέλλης παρέχεται σύμφωνα με τους όρους της άδειας «Creative Commons Attribution-Share Alike 3.0 Greece License».