Διαχείριση κρυφής μνήμης

Η κρυφή μνήμη δεν μπορεί πάντα να συγχρονίζεται αυτόματα με τα περιεχόμενα της πραγματικής μνήμης. Μερικές περιπτώσεις που η κρυφή χρειάζεται ειδικό χειρισμό είναι οι παρακάτω:

είσοδος στοιχείων από περιφερειακά με άμεση πρόσβαση στη μνήμη
κώδικας που αλλάζει τον εαυτό του (π.χ. υλοποίηση αποσφαλματωτή) όταν υπάρχει διαφορετική κρυφή μνήμη για κώδικα και δεδομένα.
πολλαπλοί επεξεργαστές
βελτιστοποιημένος κώδικας που γνωρίζει τα στοιχεία που θα χρειαστούν αργότερα

Για όλες τις παραπάνω περιπτώσεις υπάρχουν συχνά ειδικές εντολές (π.χ. WBINVD στον Pentium) ή τύποι σελίδων ή τμημάτων που επιτρέπουν τον άμεσο έλεγχο της κρυφής μνήμης.